Samowolne użycie samochodu przez pracownika - kierowcę a odpowiedzialność za wyrządzenie szkody

Zgodnie z art. 120 § 1  kodeksu pracy w razie wyrządzenia przez pracownika przy wykonywaniu przez niego obowiązków pracowniczych szkody osobie trzeciej, zobowiązany do naprawienia szkody jest wyłącznie pracodawca. 

Mieć tu jednak należy na uwadze, iż pracownik wyrządza szkodę przy wykonywaniu swych obowiązków pracowniczych wówczas, gdy szkoda ta pozostaje w normalnym wewnętrzno-organizacyjnym funkcjonalnym związku przyczynowym z powierzonymi mu czynnościami, które podjął na podstawie stosunku pracy w ramach wykonywania zadań związanych z przedmiotem działalności tego zakładu. Z tych przyczyn w świetle art. 120 § 1 kodeksu pracy zakład pracy nie ponosi odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną na terenie tego zakładu przez osobę pozostającą z nim w stosunku pracy, jeżeli sprawca szkody wyrządził ją innej osobie w czasie przeznaczonym na wykonywanie przez niego pracy, przez czynności wykraczające poza zakres jego obowiązków pracowniczych i poza zakres działalności zakładu pracy. Sprawca takiej szkody, wyrządzając ją jedynie przy sposobności zatrudnienia w zakładzie pracy, nie występuje w charakterze pracownika, nie działa bowiem w zamiarze osiągnięcia celów objętych działalnością zakładu pracy, a zatem poniesie odpowiedzialność cywilnoprawną za wyrządzoną szkodę. 

W tym przypadku samowolne użycie samochodu zakładu pracy przez pracownika - kierowcę, dla własnych celów, po zrealizowaniu objętego treścią stosunku pracy zadania i udzielonego mu polecenia, określającego cel, sposób i czas używania tego samochodu, nie jest wykonywaniem obowiązków pracowniczych i wykracza poza  treść wiążącego strony stosunku pracy. Za wynikłą z takiego zachowania się pracownika szkody dla zakładu pracy odpowiada on na zasadzie przepisów prawa cywilnego (wyrok SN z 28 maja 1976 r., IV PR 49/76, OSPiKA 1979, nr 1, poz. 16).